Nieuw Zeeland

Hallo allemaal!

Het heeft even geduurd, maar hier is dan eindelijk het eerste verslag van Nieuw Zeeland!
Een wereld vol tegenstelling met Samoa! Van de parelwitte stranden van Samoa, kwamen we bij de zwarte (!) stranden in Nieuw Zeeland terecht. Verder was het in Samoa altijd goed weer en tussen de 25 en 30 graden, maar nu in NZ is het toch echt wel koeler en regelmatig gewoon koud. In Samoa gingen we zwemmen (in zee) om af te koelen, hier gaan we zwemmen (in heet water baden) om op te warmen. In Samoa werd er altijd voor ons gekookt, hier moeten we ons eigen potje weer klaarmaken. Hierdoor kunnen we wel eindelijk weer zelf bepalen wat we eten en hoeven we niet meer af te wachten wat de pot schaft! En zo kunnen we nog wel even doorgaan…

Nadat we de eerste paar dagen overwegend slecht weer hebben gehad, hebben we nu gelukkig ook dagen met heel mooi weer en om het spannend te houden wordt een dagen met mooi weer meestal weer afgewisseld met een dag met regen. Gelukkig hebben we nu ook wel de tijd of af en toe ergens een dag langer te blijven en op het mooie weer te wachten. De weerkundigen hier hebben er echter nog minder van weer voorspellen begrepen dan een postduif van e-mail, en ze zijn dan ook ala Piet Paulusma (sorry voor de PP fans die dit lezen…) vooral heel goed in het beschrijven van het weer van de afgelopen dag. Het is zo erg dat we al niet eens meer luisteren naar de voorspelling van morgen.

Maar laten we bij het begin beginnen. Nadat we onze Hippie (zie foto) opgehaald hebben, zijn we eerst naar de zwarte stranden van Piha, vlakbij Auckland, geweest. Heel apart om te zien. In Nieuw Zeeland hebben campings, net als in Australie overigens, vrijwel allemaal een centrale campkitchen en tv lounge. Erg handig, vooral voor degenen die net als wij met een minicampertje reizen. Bovendien raak je zo snel met andere reizigers aan de praat en dan is het altijd leuk om sappige verhalen en praktische tips uit te wisselen. In Piha kwamen we echter met een local aan de praat, maar nou niet bepaald een doorsnee Nieuw Zeelander. Na het standaardpraatje (waar komen jullie vandaan, waar gaan jullie naar toe, hoe lang blijven jullie in NZ, vinden jullie het leuk hier, enz) vertelde hij dat hij op deze camping zat om tot zichzelf te komen, een boek aan het schijven was over zijn eigen roerige leven en dat hij 24 jaar in de gevangenis had gezeten en bij allerlei Hells Angels achtige clubs had gezeten, zij vrouw had zichzelf doodgeschoten en zijn dochter was zwaar verslaafd aan de drugs en had een drugsbaby gekregen en nog meer ellende. Hieruit begrepen wij dat het geen hele brave kerel in het verleden was geweest en werden al aardig achterdochtig en spraken hem maar nier al teveel tegen… Hij was nu bezig om drugs te bestrijden, en dus om een boek te schrijven. Hij gaf ons een tijdschrift met daarin een interview met hem en toen we dat de volgende dag gingen lezen kwamen we er pas achter dat hij als 24 jaar als gevangenis bewaker had gewerkt en dat hij dus niet zelf in de bak had gezeten… ach, klein detail…

Daarna zijn we naar Hot Water Beach geweest en dat zou echt de favoriete plek van onze oosterburen kunnen zijn: Je eigen kuil op het strand graven! (Grapje! Al zijn hier wel opvallend veel Duitse toeristen, haha!). Het is, zoals de naam al zegt, een stand waar heet water naar boven komt. Bij hoog tij staat dat stuk strand onder water, maar bij laag tij kun je je eigen hot water pool graven. Nadat Marina met haar liefste glimlach een schep van de buren had bemachtigd, kon het graven beginnen. Jurgen had een perfecte plek gevonden, stroomafwaarts van een bijna kokend water stroompje en helemaal vooraan bij het water, dus we konden perfect de temperatuur aan beide kanten regelen. Werd het te warm, dan blokkeerden we gewoon de hete stroom, werd het te koud door het inkomende zeewater, dan tapten we gewoon weer wat van de hete stroom af. Nadat vooral Jurgen heel hard gewerkt had om een redelijk waterwerende barricade van zand te maken, kon het relaxen beginnen. Maar niet voor lang helaas, want het water kwam al weer op, en beukte steeds meer tegen onze zandmuur. In plaats van relax liggen, was het vooral heel hard werken om de pool in stand te houden. Tot groot vermaak van de hoger gelegen buren overigens. Toen er geen houden meer aan was werd het tijd om uit te kijken naar een andere plek. We zagen net iemand weg gaan en konden zo zijn pool overnemen. Helaas bleek die midden boven de hotspot te liggen, waardoor het er echt ontzettend heet was, en niet geschikt voor onze Hollandse velletjes. Maar smaken verschillen, want terwijl wij nog niet eens onze hand er een seconde in konden houden, was er een kerel uit Saudi-Arabie die er gewoon in bleef liggen. Toch heel apart dat er zoveel hitte zo vlak aan de oppervlakte kan zitten!

Daarna gingen we naar Rotorua. Dachten we dat het water op de Hot Water Beach al heet was, bij Rotorua was het een en al wolken van hete dampen. Door de vulkanische activiteit in de grond barst het er van de hot pools (in allerlei kleuren, geel, groen, blauw, of zoals op de foto, met een rode rand), bubbelend modder, geisers, en (helaas) een overheerlijke rotte eieren geur. Erg leuk om te zien!

Toen zijn we langzaamaan naar het zuidereiland gegaan en daar hebben we een hele goed tijdsbesteding voor bij slecht weer gevonden: wijnproeven. Aangezien wij allebei behoorlijke leken zijn op wijngebied hebben we eerst een spoedcursus wijn(proeven) gekregen en zijn we vervolgens aan het proeven geslagen. Er zijn ruim 40 verschillende wijnproducenten in de Marlborough regio, maar onze lichamen konden het niet aan om ze allemaal te proberen. Maar het was heel erg leuk, van tasting room naar tasting room, overal wat proeven, lekker eten erbij en de lekkerste uitzoeken om een fles van mee te nemen.

Na nog wat uitstapjes, onder andere naar het Abel Tasman NP waar we een hike van 14 km gemaakt hebben door de bergen (2 dagen later voelden we het nog in de benen), zijn we inmiddels bij de gletsjers, halverwege de westkust van het zuidereiland, beland. Gister regende het heel erg en hebben we lekker de hele dag in hot pools rondgedobberd met baden van 36,38 en 40graden, helemaal niet vervelend! Helaas is onze bruine kleur, die we zo zorgvuldig gekweekt hadden in de USA en Samoa er nu wel afgeweekt, maar het was wel lekker. Het was in de het regenwoud, dus in de open lucht, maar boven de baden waren grote doeken gehangen zodat je in het water geen last had van de regen.
Vandaag was er tot onze verrassing de hele dag een strakblauwe lucht en daar hebben we maar goed gebruik van gemaakt door zowel de Franz Josef Gletsjer als de Fox Gletsjer te bekijken. Gletsjers zijn natuurlijk ook in Europa te zien, maar het blijft toch bijzonder hoe enorm veel sneeuw en ijs er zich op een plek kan verzamelen, en hoe ze een spoor van rotsen en stenen kunnen achterlaten op hun weg naar beneden. Helaas worden ze met het jaar kleiner, maar wij waren nog op tijd om ze te zien!

Kortom we vermaken ons wel!